Na een woelige schoolcarrière en vele bijbaantjes maakte Amaury (33) de klik: hij wilde een veelzijdige job met een grote werkzekerheid. Vandaag is hij als Field Service Engineer bij Schneider Electric verantwoordelijk voor de klimaatregeling van datacenters. Een complexe, maar boeiende job. Zijn advies? ‘Hoe diverser en complexer je vaardigheden, hoe onvervangbaarder je wordt.’
Wat doet een Field Service Engineer?
Bij Schneider Electric zorgen we voor de continuïteit van de energievoorziening van bedrijven. In mijn afdeling houden we ons vooral bezig met datacenters en hun airconditioning. Datacenters hebben een constante temperatuur en luchtkwaliteit nodig om te kunnen functioneren. Ik zorg voor de werking, het onderhoud en de reparatie van deze airconditioningsystemen.
Voor onze klanten is de continue werking van datacenters van vitaal belang omdat veel tools die we dagelijks gebruiken er afhankelijk van zijn. Het is bijvoorbeeld ondenkbaar dat je bank-app voor een lange tijd niet werkt. We staan er vaak niet bij stil dat achter deze tools datacenters zitten en technici die ze onderhouden.
Het is een baan met verantwoordelijkheid. Welke kwaliteiten zijn ervoor nodig?
Je moet nauwkeurig te werk gaan en alles wat je doet tot een goed einde brengen. Het helpt ook om stressbestendig te zijn, want als er iets fout gaat, moeten we onmiddellijk ingrijpen tot we een oplossing hebben. Wij werken afwisselend ook avonden en weekends.
Is dat niet moeilijk te combineren met een privéleven?
Dat lukt omdat we met meerdere zijn. Als je geen shift hebt, moet je niet beschikbaar zijn. Veel hangt ook af van de organisatie binnen het bedrijf. In een grote organisatie zijn er meer back-up mogelijkheden, terwijl je in een klein bedrijf soms meer beschikbaar moet zijn. Maar kleine organisaties hebben ook hun voordelen: het zijn uitstekende leerplekken omdat je er zoveel kan doen wat je veelzijdig maakt. Ze zijn flexibeler en beheersbaarder, terwijl een grotere structuur meer een groot schip is.
Hoe begon jouw carrière?
Ik had een zeer chaotische schoolcarrière. Ik begreep de materie snel, maar ik was op dat moment niet matuur genoeg. Ik droomde ervan om piloot te worden, maar ik durfde de sprong niet te wagen - vooral omdat ik hiervoor schulden moest aangaan. Uiteindelijk ging ik voor industrieel ingenieur studeren, maar dit was een flop. In de jaren daarna was ik de weg kwijt, deed ik meerdere kleine jobs en ging ik zelfs een jaar in vrijwillige legerdienst. Ik kon niet kiezen, ik denk dat ik 1.000 levens had willen leven en 1.000 jobs had willen doen.
Hoe kwam je uit deze zoektocht?
Toen ik 21 of 22 was, besefte ik in wat voor precaire situatie ik zat en hoeveel onzekerheid er was. In al die kleine jobs werden de mensen als inwisselbaar gezien. Ik was één van de gelukkigen: ik woonde nog bij mijn ouders, in een comfortabele situatie. Maar ik besefte dat indien ik iets wilde bereiken in het leven, ik radicaal moest veranderen.
Op een dag zocht ik op basis van twee criteria: ik wilde een veelzijdige job met veel werkzekerheid. Veelzijdig omdat ik bij verschillende aspecten betrokken wilde zijn - zowel met de handen als het hoofd - en schaars omdat ik er zeker van wilde zijn om werk te vinden dat ik zou kunnen behouden. De onzekerheid in bepaalde sectoren had een grote indruk op mij nagelaten.
Tijdens die zoektocht ontdekte ik het beroep van koeltechnicus. Ik schreef me in voor een alternerende cursus in Gembloux: één dag theoretische opleiding en de rest van de week werkervaring opdoen in een bedrijf. En dan te bedenken dat ik, toen ik begon, amper op een spijker kon slaan…
Hoe ging het daarna verder in je carrière?
Na mijn opleiding wist ik dat ik geen arbeider wilde blijven en daarom bleef ik verder studeren. Ik begon een bachelor in koeltechnieken: ik werkte overdag en studeerde 's avonds. Ik wilde complexere problemen leren aanpakken. Voor mij heeft de ideale job een goede mix tussen routine en uitdaging.
Vandaag doe ik een masteropleiding op afstand in Datacenter Engineering Training bij HELHA. Ik leer er veel nuttige dingen voor mijn job.
Hoe belangrijk is het om te willen leren tijdens je loopbaan?
Ik denk dat het essentieel is. Vooral omdat we op een keerpunt staan. Cloud computing, the Internet of Things, data... Die hebben een grote impact op de mogelijkheden van monitoring. Dankzij data kunnen we steeds meer dingen op afstand monitoren. Een van onze missies is om klanten te helpen bij hun digitale transformatie en bij de automatisering van hun energiebeheer.
Over energiebeheer gesproken, is duurzaamheid belangrijk in het bedrijf waarvoor je werkt?
Datacenters zijn grootverbruikers van energie, om nog maar te zwijgen van het feit dat voor de airconditioning koelgassen worden gebruikt die schadelijk kunnen zijn voor de ozonlaag. Er staat dus veel op het spel. Wij kunnen op verschillende niveaus optreden: IT probeert machines te ontwikkelen die minder energie verbruiken en wij ontwikkelen minder vervuilende koelmiddelen en efficiëntere airconditioning processen. Daarnaast adviseren wij onze klanten over energie, duurzaamheid en het optimaliseren van de levenscyclus van hun installaties.
Hoe reageerden de mensen in jouw omgeving op je beroepskeuze?
Mijn ouders zijn dokters dus dit was natuurlijk een vreemde keuze in hun ogen. Maar ze waren ook opgelucht dat ik na mijn moeilijke jaren mijn leven in eigen handen nam. Ze volgden mijn traject en nu zien ze me opbloeien. Ik denk dat ze gerustgesteld zijn!’
Met welke stereotypen word je soms geconfronteerd?
Vandaag geef ik één avond per week les in de afdeling Industriële Vorming van het Institut des Arts et Métiers in Brussel. Daar merk ik dat technische beroepen voor veel jongeren nog steeds synoniem zijn met hard werken, lange uren, lage lonen en een gebrek aan kansen. Laten we ons geen blaasjes wijsmaken: in een arbeidersjob is dit deels de realiteit. Sommige mensen zijn er blij mee en dat respecteer ik, maar er zijn ook veel doorgroeimogelijkheden. Hoe diverser en complexer je vaardigheden worden, hoe meer onvervangbaar je wordt. En dan is je werkgever natuurlijk bereid om meer te betalen om je te houden.
Nog een laatste carrière advies?
Talen zijn essentieel in België. Ik heb het niet over tweetalig zijn, maar over je kunnen redden en basiskennis hebben in de andere taal. Als je helemaal geen Nederlands spreekt, loop je vroeg of laat vast als je verder wilt geraken. En in de IT is een minimum aan Engels essentieel.
In het algemeen moet je nooit aarzelen om nog opleidingen te volgen, om elke kans om bij te leren te grijpen. Wij hebben het geluk in een land te wonen waar dat heel gemakkelijk is: er zijn veel opleidings- en studiemogelijkheden, en die worden meestal gesubsidieerd.
Toen ik jonger was, zag ik diploma's als een stuk papier, en helaas zien veel jongeren dat nog steeds zo. In de werkelijkheid is een diploma een middel tot emancipatie, tot onafhankelijkheid. Alles is echt mogelijk, als je het maar wilt.
